Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

Περιπλανώμενος στα ιστολόγια.


   Έχω καιρό να γράψω,χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν ενημερώνομαι.Η αλήθεια είναι ότι τελευταία δεν είχα και πολύ χρόνο.Παρακολουθώ πολλά ιστολόγια,όχι μόνο για ενημέρωση,αλλά και για να δώ πως σκέπτονται οι υπόλοιποι συνάνθρωποί μου.Με μεγάλη μου έκπληξη,δυστυχώς,συμπέρανα πώς δεν έχουν αλλάξει και πολλά.Υπάρχει μια κοινή παραδοχή ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά,αλλά ακόμη δεν βλέπω την «σπίθα» που θα φέρει την αλλαγή;Απογοητεύομαι απίστευτα όταν διαβάζω σε σχόλια αναρτήσεων ακραίες απόψεις από «αριστερούς» έως και «δεξιούς».Και αναρωτιέμαι «Άραγε τα πιστεύουν αυτά που λένε;» Ή απλά τα λένε έτσι απλά για να πουν κάτι.Και όσοι απαντάνε με σοβαρότητα και τοποθετούνται σωστά,θύμουνται τις απόψεις τους την επόμενη ημέρα;Κατα την γνώμη μου,οι περισσότεροι ξεχνούν γρήγορα.Αυτός είναι ο λόγος που δεν έχουμε οργανωθεί σαν λαός.Πότε θα το καταφέρουμε δεν ξέρω,αλλα ελπίζω το συντομότερο.Να φανεί μια ελπίδα στο βάθος.Αλλά προσοχή,όχι μια ψεύτικη ελπίδα.Να έχουμε κάτι να απαλύνει τον πόνο μας,να ηρεμήσει το μυαλό μας.Γιατί για πόσο πια θα πέφτουμε και θα πέφτουμε χωρίς σταματημό.Αυτό που ελπίζω αν και μπορεί να ακουστεί ανόητο,είναι να πιάσουμε όσο πιο γρήγορα πάτο.Για να μπορέσουμε να σηκωθούμε στα πόδια μας επιτέλους.Μόνοι μας και όλοι μαζί παρέα.

2 σχόλια:

  1. Παραμέναμε απλοί θεατές στο θρίλερ που ξεκίνησε να παίζει εδώ και πολλές δεκαετίες νομίζοντας ότι όταν θα τελειώσει, απλά θα γυρίσουμε στο σπίτι κάνοντας κριτική στο σενάριο και στους ηθοποιούς. Έλα ντε όμως τώρα στο τελείωμα του έργου συνειδητοποιούμε ότι οι πρωταγωνιστές είμαστε εμείς και μάλιστα το θρίλερ δεν έχει happy end.
    Δυστυχώς νομίζω ότι πνέουμε τα λοίσθια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ εύστοχη η παρατήρησή σου.Αυτό το κάκο χαρακτηριστικό το "κολλήσαμε" επειδή δεν μάθα με να σκεφτόμαστε,να αξιολογούμε και να κρίνουμε σωστά.Καταναλώνοντας ώρες με το να ασχολούμαστε με πράγματα άνευ ουσίας.Η απάθεια που μας διακατέχει,δυστυχώς μας οδήγησε σε αυτές τις καταστάσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή