Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας/μετάβασης ή Κυβέρνηση προσωπικών συμφερόντων/ικανοποίησης

 
   Από τον τίτλο του άρθρου και μόνο, αυτό που θέλω είναι να εκφράσω τους προβληματισμούς μου. Αλλά ας το πάρουμε από την αρχή. Τριακόσια (300) άτομα εκλεγμένα από 10.000.000 εκατομμύρια προσπαθούσαν για 5 μέρες ναεκλέξουνμια κυβέρνηση η οποία θα αντιπροσώπευε το σύνολο και θα υπερασπιζόταν τα συμφέροντα του συνόλου. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Επιτυχώς και μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις (σχετικό το μαραθώνιες εάν δεν παρακολουθούσες τα ΜΜΕ) κατάφεραν να το πετύχουν. Το σύνολο της νέας αυτής κυβέρνησης είναι πλέον γνωστό. Εθνικής σωτηρίας πάντως δεν είναι, αφού όλο το μέρος της αριστεράς δεν συμμετέχει. Και από όλα αυτά τι μας έμεινε;Τι κρατήσαμε και τι κερδίσαμε;
    Καταρχάς, “κερδίσαμε” ένα πρωθυπουργό που τους εξυπηρετεί. Ποιούς;;; Πρώτα από όλα την απελθούσα κυβέρνηση που με το παρασκήνιο κατάφερε να παρουσιάσει τον κ Λ. Παπαδήμο ως μοναδική και συμφέρουσα λύση για την πατρίδα. Όλοι έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στον νέο πρωθυπουργό περιμένοντας το καλύτερο. Ας ξεκινήσουν λοιπόν, να κοιτάξουν λίγο πίσω και να δούν τον ρόλο που είχε επι πρωθυπουργίας του κ. Σημίτη και τον ρόλο του ως συμβούλου του κ. Παπανδρέου μέχρι το 2010. Δεύτερον αλλά εξίσου σημαντικά εξυπηρετεί τους “Δερβέναγες” της Ευρώπης, που δεν είναι άλλοι από τους Μέρκελ-Σαρκοζί. Ένας δικός τους άνθρωπος,που τους καταλαβαίνει απόλυτα και μπορούν να συνεργαστούν μαζί του χωρίς εκπλήξεις.
    Μετά το μόνο που χρειάζεται είναι να ρίξουμε μια ματιά στο υπόλοιπο σύνολο.Αν κοιτάξουμε προσεκτικά έχουν παραμείνει τα ίδια άτομα σχεδόν στις ίδιες θέσεις. Πράγμα που σημαίνει πως απλά δεν άλλαξε κάτι. Τώρα όμως φαίνονται πιο φιλικοί προς το λαό καθώς “διώξαν” τον κακό αρχηγό και δέχθηκαν να συνεργαστούν με αντίπαλα στρατόπεδα για το καλό της πατρίδας. Εδώ τελειώνει η κυβέρνηση προσωπικών συμφερόντων.
    Και κάπου εδώ ξεκινάει η κυβέρνηση εθνικής ικανοποίησης. Προσωπικά, θεωρώ τον ρόλο τους ανάξιο λόγου. Καθώς το μόνο που θέλουν είναι να χαρούν το υπουργείο που τους δόθηκε (βλέπε βουλευτές του ΛΑΟΣ) ή μια “ξεπέτα” μέχρι να φτάσουμε στις εκλογές (βλέπε βουλευτές/στελέχη της ΝΔ).
    Τέλος θέλω να κλείσω με την αριστερά. Σωστά ζητάνε εκλογές. Πολύ σωστά σημειώνουν πως ο λαός πρέπει να αποφασίσει. Το ΜΕΓΑ λάθος τους είναι ότι απλά θέλουν να μετρήσουν τις δυνάμεις τους. ΠΟΙΟΣ θα τους υποστηρίξει. ΠΟΙΟΣ θα τους ακολουθήσει.
    Κλείνοντας θέλω να θέσω το ερώτημα που κάνω κάθε μέρα στον εαυτό μου. Ποιος είναι αυτός που θα μας δείξει το σωστό; Που θα ενδιαφερθεί πραγματικά για εμένα τον Δημήτρη χωρίς να μειώνει ΕΣΕΝΑ; Ποιος θα με κάνει να πάω ένα βήμα μπροστά, απλώνοντας το χέρι μου σε σένα που βρίσκεσαι δίπλα μου; Την απάντηση θα την πάρεις/πάρω μόνο όταν καθίσεις να το συζητήσεις, έχοντας έναν καθρέφτη παραμάσχαλα που θα κοιτάζει αντίθετα από εσένα.


Με εκτίμηση,
Δημήτρης Κ. (dixws-kavantza-kamia.blogspot.com)

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Ποιο θα είναι το επόμενο στάδιο της χώρας;;;



Γράφω για να μοιραστώ κάποιες απορίες/ανησυχίες! Μετά απο τις τελευταίες εξελίξεις στην πολιτική ζωή της χώρας το μόνο που ακούγεται είναι εκλογές-εκλογές-εκλογές. Εκτός της “κατοχικής” κυβέρνησης που θέλει δημοψήφισμα (όπως κάποτε έκανε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος).Αυτό που προτάσσουν όλοι για να πλαισιώσουν το επιχείρημά τους είναι “Να πάμε σε εκλογές, να αναπτύξει-παρουσιάσει η κάθε παράταξη το πρόγραμμά της και να αποφασίσει ο λαός”.

Αν και 26 χρονών, έχω φτάσει στο σημείο να ρωτάω τον εαυτό μου : Ποιος μου λέει εμένα πως το πρόγραμμα που θα ανακοινώσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα τα υλοποιήσουν κιόλας; Αν συνέβαινε αυτό δεν θα φτάναμε εδώ που φτάσαμε. Αυτό αφορά τα “μεγάλα κόμματα”, καθώς κυβερνούν εδώ και 30 + χρόνια.

Και ας πάμε στα “μικρότερα κόμματα” τώρα(της αριστεράς δηλαδή). Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξουν τρόπο σκέψης και δράσης;Μήπως πρέπει να σταματήσουν να ελπίζουν σε στραβοπάτημα του δικομματισμού για να επωφεληθούν. Μήπως πρέπει να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του λαού χωρίς να χρησιμοποιούν τα ίδια επιχειρήματα πλέον. Να ψάξουν γιατί δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από το 10% ή το 6% τόσα χρόνια. Να προτείνουν λύσεις και όχι απλά να αντιπολιτεύονται λέγοντας αυτό ή το άλλο δεν είναι σωστό. Να προτείνουν αυτοί το σωστό και να υπερασπίζονται την άποψή τους. Να προτείνουν λύσεις πρακτικές και όχι λύσεις για μια ουτοπική χώρα.

Για τυχάρπαστους,τυχοδιώκτες και ανήθικους κατά πλειοψηφία όπως ΛΑΟΣ κ.α. δεν ασχολούμαι καν.

Κλείνοντας το μόνο που εύχομαι είναι να βρεθεί στο βάθος αυτή ελπίδα που θα με κάνει να πιστέψω,να αγωνιστώ και να ελευθερωθώ σαν πολίτης αυτής της χώρας.

Με εκτίμηση,
Δημήτρης Κ.